31/01: Kortste blogje ooit

Hey iedereen,

Allez, 2 van de 4 tandjes staan er dan toch al door bovenaan. Voorlopig lijk ik geen last meer te hebben, dus ik denk dat die andere 2 nog wel even op zich gaan laten wachten.

Verder staat er een grote verandering voor ons gezinnetje op het programma deze week: donderdag verandert mijn papa van werk! Hij gaat dan in Brussel werken bij Mobistar. Normaal gezien zou hij wel ongeveer op hetzelfde uur thuis moeten zijn en eigenlijk zelfs iets vroeger dan anders. Gelukkig maar, want ik speel graag nog een eindje 's avonds met mijne papa voor ik moet gaan slapen hoor! Die zwiert mij dan altijd zo rond enzo.. Zaaaaaalig! Veel succes op je nieuwe job hé papa!

Allez, dat was het eigenlijk met de nieuwsflash voor deze week; meer is er namelijk niet echt te vertellen. :-) Enkel nog:

Nog 9 keer slapen en we gaan weer een weekendje naar Center Parcs!! Jipieeeee!!

Liefs,
E-lise.

24/01: Mond vol tanden, deel 2

Hallo iedereen,

Nu ben ik van mijn verkoudheid verlost, nu staan er bovenaan 4 (4!) tandjes op het punt om door te breken! Nu zorgt dàt natuurlijk weer voor het nodige ongemak en pijn af en toe. Volgende de kinderarts duurt het nu echt niet lang meer. Nu wordt het zo stilaan dus ècht een mond vol tanden!

Ondertussen gaat de ik-ben-geen-klein-babietje-meer-fase verder: de maxi-cosi heeft plaats moeten maken voor een heuse autostoel-voor-bijna-grote-kindjes. En ja hoor: alwéér meligheid bij mama & papa. Amaaaaaaai, die gaan nog afzien als ze dit al erg vinden! De mooie autostoel is te bewonderen in het foto-onderdeel.

Evenals het tweede deel van mijn opgroeisaga deze week: het zitje van de winkelkarretjes! Geen maxi-cosi meer en dus ook niets meer om mij mee in de kar te zetten. We hebben dus geluk dat ik al kan zitten en dus in dat zitje van het winkelkarretje kan! Vind ik natuurlijk superleuk want dan kan ik (say it with me:) rondkijken! Precies ja. Gevolg is wel: nog méér aandacht van "ooeee"-end en "aaaaaah"-end volk dat in mijn wangetje komt knijpen en over mijn bolletje aaien. Ik vind het allemaal geweldig en geniet mete volle teugen. Tot zolang ze maar niet te wild of onverwachts over me komen gebogen staan.

Zo stilaan begin ik ook te begrijpen dat je dingen kan nadoen! Als papa nu dus ritmisch op tafel slaat, doe ik dat ook en als mama haar mond wagenwijd opendoet (en man, heeft diè een grote mond! :-o ;-) ) om te tonen hoe ik een schepje pap moet eten, doe ik haar ook na! Leuk hoor, want ik krijg dan erg enthousiaste "jàààààà"'s over me heen. :-)

Oh, ja: nog een leuk weetje: ik strek nu helemaal mijn armpjes omhoog als ik weet dat je me gaat pakken! Zo schattig!

Verder wel erg geschrokken vorige week, want mijne pépé lag in de kliniek. Hij had ademnood gekregen 's nachts en hij is dan met de ambulance naar het ziekenhuis gemoeten. Blijkt dat hij een lekkende hartklep heeft waardoor hij soms hartritmestoornissen krijgt en dus ademnood. Met medicatie is het allemaal goed te verhelpen maar we zijn toch allemaal geschrokken hier. Dus goed oppassen hé pépé!

Tot volgende week!

Liefs,
E-lise.

17/01: Het eerste neefje is er!

Hallo iedereen!

Jullie lezen het goed: mijn eerste neefje is er al! Tante Els is namelijk eergisteren (15/01 dus) bevallen van: Wannes. 2kg670 en 47cm groot. En veeeeeeeeel haar jong! Niet te doen! Knap ventje hoor! Maar dat kan natuurlijk niet anders, want hij is familie van mij. Ah ja! 8-) Allez, ferm benieuwd wat voor kattekwaad we later samen allemaal nog gaan uithalen. :-) Nu is 't nog juist wachten op mijn ander neefje van Tante Sas (maar dat is nog een maandje of 3 geduld oefenen) en het gezamelijk terroriseren van de familie kan beginnen. Yiiiiiihaaaa! :-)

Over jongens gesproken: mijn mama denkt er sterk over mij een paar haarbandjes te gaan kopen. Ze zegt dat als er nog één iemand "Azo ne schone jongen" tegen mij zegt, ze uit haar vel gaat springen en da's toch ook geen zicht hé. Ze kleedt mij nochtans altijd roos, maar dat mag dus niet baten blijkbaar. Ik zal mijn vlerken aanmanen dringend wat spoed te zeten achter het groeiproces zodat te spannende of idioot-ogende haarbandjes niet nodig blijken, want dat zie ik toch niet helemaal zitten hoor..

Allez: over de vorige week dan! Eerst en vooral: ik ben nog steeds snipverkouden. :-/ Hopelijk is dat nu toch snel beter hoor, want ik loop er hele dagen lastig van.

Verder heb ik de kunst van het fluisteren onder de knie. Azo maf jong! Ik zit dus vaak verbaasd naar mijn eigen gefluister te luisteren. :-) Om dan ineens keiluid te roepen, want dat geëxperimenteer met mijn stem vind ik wel fascinerend. Dus zit ik weer in een periode waar ik van 's morgens tot 's avonds zit te tateren. Vooral "dadada", "aiaiai" en "bababa" zijn populair.

Wat ik nog niet helemaal onder de knie heb, is zitten. Hoewel ik nu ook op een harde ondergrond kan zitten, val ik ineens toch soms opzij of naar achter; zeker als mijn aandacht afgeleid wordt door iets. En dat gebeurt nogal makkelijk. ;-) Maar bon: er is dus verbetering en ik voel dat de dag nabij is dat ik perfect helemaal alleen kan zitten!

Ook heel interessant: dingen laten vallen en ze dan nakijken terwijl ze vallen. Heeeeeel leuk!

Oh, ja: en hebde dieje foto gezien in mijnen buggy? Niks geen wandelwagen met draagmand voor kleine babietjes meer hé. Mijn oudjes hebben de wandelwagen omgetoverd tot nen echten buggy-voor-bijna-grote-kindjes! Ze werden er precies wat melig van, mijn oudjes. Ja, zeg, ik kan niet voor altijd babietje blijven hé.

Allez, hopelijk ben ik nu toch snel van die rotverkoudheid vanaf! Saluu iedereen!

E-lise.

10/01: Mevrouw Puttermans is verkouden

Hallo iedereen!

Ik ben weer een beetje snip. Snipverkouden that is. Niet zo leuk dus; ik loop dan ook wat lastiger dan normaal. Ik heb het al doorgegeven aan mama, maar dat werkt dus niet hé! Zij heeft het wel degelijk ontvangen, maar ik zit er ook nog steeds mee! Raaaar hoor!

Vorige vrijdag dus bij de kinderarts geweest. Alles dik in orde met mij; alleen is mijn velleke op sommige plaatsen nog steeds extreem droog, dus nog meer met een creme smeren. Nu vind ik dat eigenlijk wel leuk hoor, al dat gewriemel aan mijn lijf! :-) In mijn knieholtes is 't al wat eczeem (maar dat wisten we op voorhand dat die kans groot was dat ik dat ging krijgen hé; dank u mama!), maar de kinderarts wil nog even wachten met cortisone om te zien of ik er niet nog uitgroei.

Ik weeg nu 9 kilo en ben een curve (de curve die aangeeft hoeveel je volgens je lengte en je geboortegewicht zou moeten wegen) gedaald qua gewicht: denkelijk omdat ik nu veel mee energie verbruik door te proberen kruipen enzo. Want dat kost energie hoor man! Jeezes, zoveel inspanning om dan 2 cm vooruit gekropen te zijn! Ook met het proberen om zelfstandig te zitten, ben ik hele dagen druk bezig. Het lukt al goed, behalve op een hele harde ondergrond zoals een vloer ofzo. Op bed of in de zetel lukt het al prima! Weet je wat de kinderarts zei? Dat naast mijn gewicht, mijn concentratie ook een van de redenen is waarom zo'n dingen wat langzamer gaan bij mij! Dat ik teveel wil rondkijken constant en direct afgeleid ben! Amai, dat was precies of ik kreeg al een opmerking op mijn rapport! Pfffff! Het is ook zo interessant hé, alles wat rondom mij gebeurt! Wie gaat zich dan concentreren op mooi rechtzitten!

Qua lengte ben ik nu zo'n 70cm. Dat betekent dus dat ik ver te klein ben voor mijn maxi-cosi en ik dus in een heuse autostoel-voor-grote-kindjes mag gaan zitten! Jaja, het "babietje" is er af aan 't gaan hé!

Hebben jullie mij gezien in papa's nek? Zaaaalig vind ik dat! En waar ik ook steeds liever mee speel, zijn van die activity centers, zoals jullie er één zien op een van de laatste foto's. Daar kan je dus vanalles mee doen hé! En geluid dat daar uitkomt! Niet te doen!

Van geluid gesproken: mijn oudjes hebben hier de pollepel geïntroduceerd en ik moet zeggen: een fantastisch instrument is dat hoor! Je kan er keihard & agressief mee slaan en een lawaai dat dat maakt! Soms pakken mijn oudjes dat wel af omdat ze dan koppijn of zoiets hebben. Pfff.. Ouw mensen kunnen ook tegen niets hé! 8-)

Allez, ik ga jullie laten. Tot volgende week hé!

Liefs,
E-lise.

03/01: En een Gelukkig Nieuwjaar!

Beste wensen voor het nieuwe jaar iedereen! Dat 2007 gevuld mag zijn met vreugde, gezondheid, liefde, geluk en voor mijzelf: goei kakskes en niet teveel geval bij de eerste stapjes!

Ik ben nogal nekeer een brabbelmeid geworden hoor! Mijn taaltje wordt steeds ingewikkelder en mijn favoriete uitspraak van 't moment is "ajajadada". Schoon gezegd hé? Breng daar maar nekeer iets tegen in! :-)

Verder leer ik nu toch ook steeds beter terugrollen van buik naar rug; maar dat gaat natuurlijk een eind moeilijker, met die dikke billen van mij die ik moet zien mee te hijsen! ;-)

Wat ik de laatste tijd ook erg graag doe, is slaan. Super is dat jong! Dingen veranderen dan van vorm, maken geluid,.. Heeeeel interessant!

Verder is, naast brabbelen, mijn favoriete bezigheid echt wel: rondkijken. Er mag ik weet niet welk fascinerend speelgoed voor me staan: als er iets beweegt, moet ik het gezien hebben! Gelijk waar ik zit of hang (bij papa in de Babybjorn hé, niet aan een haak in de living ofzo ;-) ): ik strek mijn nek zover ik kan om toch maar zeker alles gezien te hebben. Nieuwsgierig Aagje of Curieuzeneuze: ik wil niets missen. En zeker de huisdieren en andere kindjes, hebben direct mijn aandacht en doen mij erg lachen! Op een nieuwjaarsfeest was er bijvoorbeeld een kindje dat een jaartje ouder is dan mij en dat kwam mij altijd maar aaien. Super was dat!

Allez, vrijdag nog eens bij de kinderarts op controle; ben benieuwd! Tot volgende week!

Liefs,
E-lise.