25/04: Waar is Elise?

Dààààààààààr is Elise! Deze 2 zinnen zijn ongetwijfeld het spelletje van de week! Gigantisch plezant vind ik het! De spelregels gaan als volgt: je verstopt je, de oudjes zoeken je en dan tover je jezelf - foepla! - te voorschijn! En blij dat ze zijn dat ze je dan gevonden hebben! Terwijl dat natuurlijk ligt aan jouw toverkunsten, niet aan hun zoektalent. Maar ja: ze zijn al wat ouder, dus je gunt ze al eens wat hé.

Het spelletje is ook toepasbaar op verschillende geografische aangelegenheden en met diverse hulptovermiddelen! De box, een moltondoek, de eetstoel, een muur, enz.. You name it! :-)

Gisteren zijn we weer naar het clubje van de Lokerse mama's geweest en dat was weer super! Ik heb me echt weer volop geamuseerd met alle speelgoed dat daar was en natuurlijk met de kindjes te bekijken en er naartoe te gaan. Vooral aan de voetjes gaan kietelen vond ik wel fijn. Eén kindje heeft wel schrik van mij. 't Is nochtans een manspersoon van 2 jaar maar dat mocht niet baten: hij dierf nooit in mijn buurt komen en als hij echt voorbij mij moest, mocht dat enkel onder strikte begeleiding van zijn mama. Ik kàn natuurlijk ook streng kijken hé. En onder ons gezegd is er wel een beetje genijp geweest van mijnentwege ook. Maar ssssst: niet verder vertellen hé! 8-)

Goed nieuws op medisch vlak: ik ben van de Zantac af! Deze keer zijn de afbouwpogingen wèl gelukt en nu ben ik dus helemaal medicatie-vrij! Jipiieee! Geen ambetante spuitjes met vies spul in mijn mond!

Allez, salodders zou tante Vlien zeggen en tot volgende week hé!

Liefs,
E-lise.

18/04: En daar is neefje nummer 2!!

Arne heet ie! En is het geen allerschattigste snoetiepetoetie? :-) Op 14 april is hij geboren. 3kg500 woog hij en 50cm groot is het bazeke.
Op amper 4 uurtjes tijd was hij daar, den Arne! Tssss.. Niè goe bezig Arne! Ge moet die oudjes laten afzien wur jongen! Uitputten, uitputten, uitputten en dàn toeslaan! Dan hebben ze gene fut meer om streng te zijn. Hetzelfde met dat direct in slaap vallen na uw eten! Nièt the way to go hé jongen! Nuja, ge zij nog jong natuurlijk en ik heb u de knepen van 't vak nog nie kunnen leren hé. Geduld; ge komt er wel!


Allez, terug over naar mij nu hé. Ik ben deze week naar de kinderarts geweest en ik weeg nu 10kg700 en meet 76cm. Ik blijf dus mooi "mijn curves" volgen. Flink hé? Verder alles in orde; nog een beetje roodheid in neus en keel van mijn verkoudheid maar niets om over naar huis te schrijven. Enkel in mijn blog. ;-) Ze zag ook dat mijn boktandjes op komst zijn; mijn oudjes hadden al gemerkt dat ik last had van mijn tandjes, maar dit verklaart natuurlijk waarom ik er zovéél last van heb. Ocharme ik! Zielig eh? :-(

Allez, meer heb ik eigenlijk niet te vertellen deze week. See ya!

Liefs,
E-lise.

11/04: De groeipijnen van Elise Goossens

Hey piepelkes!

Ik ben nog steeds niet van mijn verkoudheid af. :-( Maar 't ergste is nu wel voorbij, dus we leven op hoop. Oh, ja: ik heb het dan toch uiteindelijk aan mijn mama kunnen doorgeven en die heeft het echt wel dubbel en dik zitten gehad hoor; dat was nu ook weer niet de bedoeling.. Sorry mama!

Verder zijn er ook weer tandjes aan 't doorkomen dus ik heb flink wat neut- en hangbuien en 's nachts schiet ik af en toe huilend wakker. Ja jong, opgroeien: het is wat hé.

Ondertussen hebben mijn oudjes mijn box aan het raam gezet en dit tot groot jolijt van mezelve. Man, da's leuk om zo naar buiten te kijken! De poezen vinden dat blijkbaar ook leuk want die gaan dan aan de andere kant van 't raam zitten kopjes geven. Lieeeeffff!

Verder zijn de uitbreidingswerken van mijn territorium nog steeds aan de gang. In eerste instantie gebeurt dit kruipende, maar zo stilletjesaan probeer ik me ook bij de soort van de rechtoplopende zoogdieren te voegen. Ik trek me dus zo veel mogelijk recht en probeer dan heel voorzichtigjes een paar pasjes te zetten. Om dan weer - boem! - op mijn gat te vallen. Nu, dat gat is best gevuld voor een gat te heten en het kan dus wel wat hebben. ;-)

Heb je 't gezien bij de foto's? Mijn papa heeft mij nu ook voorgelezen! Tot nu toe deed mama dat altijd maar bij papa vond ik het ook super! Zeker omdat ik me toen niet zo goed voelde en zo voorlezen leidt toch altijd wat af. Lekker op schoot in de schommelstoel; dekentje over mij en luisteren maar. :-) Na een tijdje luister ik niet enkel, ik brabbel vrolijk mee en wil zelf de figuurtjes aanwijzen en de pagina omdraaien enzo.

Nog 2 leuke weetjes: ik maak aanstalten om in mijn handjes te klappen en naar mezelf te zwaaien in de spiegel. Cute!

Tot volgende week!

Liefs,
E-lise.

04/04: Mevrouw KGB'ermans

Jaja, daar ben ik druk mee bezig: met die horizon te verbreden. Als je bedenkt waar ik vandaan kom: wat hulpeloos liggen spartelen in een wiegje, daarna wat rollen op een speelmatje, dan zitten op dat matje en nu: kruipen maar!! Ik ben er goed mee weg nu hoor en kan me zaaaaalig amuseren met heel de living (nu niet dat dat zo'n weidse vlakte is, maar toch ;-) ) te verkennen. En dus is mama's job nog meer full time geworden: erop letten dat ik niets doe wat niet mag. En da's een hele lijst hoor: ik mag niet aan stopcontacten komen (terwijl die er juist zo fascinerend uitzien), ik mag niet aan kabels trekken (en da's nochtans tof, want dan komen er altijd toetsenborden naar beneden vallen enzo), ik mag de krant die op de salontafel ligt niet in friet vaneen trekken, noch glazen ervan duwen ofzo (ja, du-uh! waarom zet je dat daar dan allemaal op!), ik mag de trap niet op (niet dat ik dat al kan, maar 't is 't principe hé!), ik mag niet van gras eten buiten, ik mag niet in mijn pamperemmer snuisteren (hey, onlangs vond daar iemand daar 100.000 euro in hoor!), enz.. Enfin: het is hier dus een echt strafkamp. Hitler: eat you heart out!

Daarenboven ben ik dan ook nog verkouden deze week. :-( Eerst leek ik er na 3 daagjes vanaf te zijn maar toen kwam het ineens terug en nu zit ik er nog steeds mee. Ik heb het al snel doorgegeven aan papa, maar mama die wil het deze keer niet. Schoon is dat hé? Niet eens solidair zijn met ne mens. Pfuh! Nuja, 't is te hopen dat ik er snel vanaf ben, want ik slaap er wat slechter door. :-(

Wat ik deze week geleerd heb: keihard splenzen in het bad! En niet zomaar wat met je handen in het sopje roeren hé. Neenee, the real thing: snoeihard molenwieken met die armen! Het doel is: alle hoeken van de badkamer van water voorzien. :-)

Verder heb ik deze week mijn roeping gevonden: ondervraagster bij de KGB! En dus ben ik al een paar dagen in een vreemd Russisch taaltje op strenge toon enkele ondervraagtechnieken aan het oefenen. Vanaf nu mogen jullie me Mishka noemen. 8-)

Tot volgende week!

Liefs,
E-mishka.