11/04: De groeipijnen van Elise Goossens
Hey piepelkes!
Ik ben nog steeds niet van mijn verkoudheid af. :-( Maar 't ergste is nu wel voorbij, dus we leven op hoop. Oh, ja: ik heb het dan toch uiteindelijk aan mijn mama kunnen doorgeven en die heeft het echt wel dubbel en dik zitten gehad hoor; dat was nu ook weer niet de bedoeling.. Sorry mama!
Verder zijn er ook weer tandjes aan 't doorkomen dus ik heb flink wat neut- en hangbuien en 's nachts schiet ik af en toe huilend wakker. Ja jong, opgroeien: het is wat hé.
Ondertussen hebben mijn oudjes mijn box aan het raam gezet en dit tot groot jolijt van mezelve. Man, da's leuk om zo naar buiten te kijken! De poezen vinden dat blijkbaar ook leuk want die gaan dan aan de andere kant van 't raam zitten kopjes geven. Lieeeeffff!
Verder zijn de uitbreidingswerken van mijn territorium nog steeds aan de gang. In eerste instantie gebeurt dit kruipende, maar zo stilletjesaan probeer ik me ook bij de soort van de rechtoplopende zoogdieren te voegen. Ik trek me dus zo veel mogelijk recht en probeer dan heel voorzichtigjes een paar pasjes te zetten. Om dan weer - boem! - op mijn gat te vallen. Nu, dat gat is best gevuld voor een gat te heten en het kan dus wel wat hebben. ;-)
Heb je 't gezien bij de foto's? Mijn papa heeft mij nu ook voorgelezen! Tot nu toe deed mama dat altijd maar bij papa vond ik het ook super! Zeker omdat ik me toen niet zo goed voelde en zo voorlezen leidt toch altijd wat af. Lekker op schoot in de schommelstoel; dekentje over mij en luisteren maar. :-) Na een tijdje luister ik niet enkel, ik brabbel vrolijk mee en wil zelf de figuurtjes aanwijzen en de pagina omdraaien enzo.
Nog 2 leuke weetjes: ik maak aanstalten om in mijn handjes te klappen en naar mezelf te zwaaien in de spiegel. Cute!
Tot volgende week!
Liefs,
E-lise.
Ik ben nog steeds niet van mijn verkoudheid af. :-( Maar 't ergste is nu wel voorbij, dus we leven op hoop. Oh, ja: ik heb het dan toch uiteindelijk aan mijn mama kunnen doorgeven en die heeft het echt wel dubbel en dik zitten gehad hoor; dat was nu ook weer niet de bedoeling.. Sorry mama!
Verder zijn er ook weer tandjes aan 't doorkomen dus ik heb flink wat neut- en hangbuien en 's nachts schiet ik af en toe huilend wakker. Ja jong, opgroeien: het is wat hé.
Ondertussen hebben mijn oudjes mijn box aan het raam gezet en dit tot groot jolijt van mezelve. Man, da's leuk om zo naar buiten te kijken! De poezen vinden dat blijkbaar ook leuk want die gaan dan aan de andere kant van 't raam zitten kopjes geven. Lieeeeffff!
Verder zijn de uitbreidingswerken van mijn territorium nog steeds aan de gang. In eerste instantie gebeurt dit kruipende, maar zo stilletjesaan probeer ik me ook bij de soort van de rechtoplopende zoogdieren te voegen. Ik trek me dus zo veel mogelijk recht en probeer dan heel voorzichtigjes een paar pasjes te zetten. Om dan weer - boem! - op mijn gat te vallen. Nu, dat gat is best gevuld voor een gat te heten en het kan dus wel wat hebben. ;-)
Heb je 't gezien bij de foto's? Mijn papa heeft mij nu ook voorgelezen! Tot nu toe deed mama dat altijd maar bij papa vond ik het ook super! Zeker omdat ik me toen niet zo goed voelde en zo voorlezen leidt toch altijd wat af. Lekker op schoot in de schommelstoel; dekentje over mij en luisteren maar. :-) Na een tijdje luister ik niet enkel, ik brabbel vrolijk mee en wil zelf de figuurtjes aanwijzen en de pagina omdraaien enzo.
Nog 2 leuke weetjes: ik maak aanstalten om in mijn handjes te klappen en naar mezelf te zwaaien in de spiegel. Cute!
Tot volgende week!
Liefs,
E-lise.
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home