25/04: Waar is Elise?
Dààààààààààr is Elise! Deze 2 zinnen zijn ongetwijfeld het spelletje van de week! Gigantisch plezant vind ik het! De spelregels gaan als volgt: je verstopt je, de oudjes zoeken je en dan tover je jezelf - foepla! - te voorschijn! En blij dat ze zijn dat ze je dan gevonden hebben! Terwijl dat natuurlijk ligt aan jouw toverkunsten, niet aan hun zoektalent. Maar ja: ze zijn al wat ouder, dus je gunt ze al eens wat hé.
Het spelletje is ook toepasbaar op verschillende geografische aangelegenheden en met diverse hulptovermiddelen! De box, een moltondoek, de eetstoel, een muur, enz.. You name it! :-)
Gisteren zijn we weer naar het clubje van de Lokerse mama's geweest en dat was weer super! Ik heb me echt weer volop geamuseerd met alle speelgoed dat daar was en natuurlijk met de kindjes te bekijken en er naartoe te gaan. Vooral aan de voetjes gaan kietelen vond ik wel fijn. Eén kindje heeft wel schrik van mij. 't Is nochtans een manspersoon van 2 jaar maar dat mocht niet baten: hij dierf nooit in mijn buurt komen en als hij echt voorbij mij moest, mocht dat enkel onder strikte begeleiding van zijn mama. Ik kàn natuurlijk ook streng kijken hé. En onder ons gezegd is er wel een beetje genijp geweest van mijnentwege ook. Maar ssssst: niet verder vertellen hé! 8-)
Goed nieuws op medisch vlak: ik ben van de Zantac af! Deze keer zijn de afbouwpogingen wèl gelukt en nu ben ik dus helemaal medicatie-vrij! Jipiieee! Geen ambetante spuitjes met vies spul in mijn mond!
Allez, salodders zou tante Vlien zeggen en tot volgende week hé!
Liefs,
E-lise.
Het spelletje is ook toepasbaar op verschillende geografische aangelegenheden en met diverse hulptovermiddelen! De box, een moltondoek, de eetstoel, een muur, enz.. You name it! :-)
Gisteren zijn we weer naar het clubje van de Lokerse mama's geweest en dat was weer super! Ik heb me echt weer volop geamuseerd met alle speelgoed dat daar was en natuurlijk met de kindjes te bekijken en er naartoe te gaan. Vooral aan de voetjes gaan kietelen vond ik wel fijn. Eén kindje heeft wel schrik van mij. 't Is nochtans een manspersoon van 2 jaar maar dat mocht niet baten: hij dierf nooit in mijn buurt komen en als hij echt voorbij mij moest, mocht dat enkel onder strikte begeleiding van zijn mama. Ik kàn natuurlijk ook streng kijken hé. En onder ons gezegd is er wel een beetje genijp geweest van mijnentwege ook. Maar ssssst: niet verder vertellen hé! 8-)
Goed nieuws op medisch vlak: ik ben van de Zantac af! Deze keer zijn de afbouwpogingen wèl gelukt en nu ben ik dus helemaal medicatie-vrij! Jipiieee! Geen ambetante spuitjes met vies spul in mijn mond!
Allez, salodders zou tante Vlien zeggen en tot volgende week hé!
Liefs,
E-lise.