21/11: Kietelise

Hallo trouwe lezertjes!

Veel gebeurd hoor, de vorige 2 weken! Eerst en vooral: mijn eerste keelontsteking! Veel koorts gehad en veel pijn ook. Paar dagen minder geslapen en gegeten, maar al bij al was ik er nog redelijk snel vanaf. Naar de kinderarts gegaan en nu heb ik het nòg sneller in de mot waar we zijn. Ik ben die akelige spuitjes duidelijk nog niet vergeten en begin nu al te huilen als we nog maar in de wachtzaal zitten. :-/ Gelukkig was er een ander kindje en ben ik daar dan wat mee beginnen spelen om mijn aandacht af te leiden. Eens bij de kinderarts zelf, heb ik natuurlijk weer ferm van mij laten horen. :-) Dat zal wel slijten zeker; als ik daar nu een paar keer geweest ben zonder prikje en ik iedere keer een koek of ballon krijg (slim van mij hé?), zal dat wel over zijn tegen volgend jaar ofzo. 8-)

Ben nog even gewikt en gewogen en meet nu 82.5cm en weeg nog steeds 11.5kg. Ik ben nog een curve gezakt en zit nu de curve net boven het gemiddelde. Al heel wat anders dan die recordbaby van in 't begin hé? ;-)

Tweede nieuwtje: IK HEB MIJN EERSTE SPELDJE!!!!! Jeeej! Ik weet dat mama er lang naar uitgekeken heeft (en eigenlijk is 't nog redelijk overbodig wegens weinig en vrij kort haar maar kom) en ik vind het zelf ook best cool! (Jaja, ik was een knoeiboel aan 't maken van mijn yoghourt, ik weet het! Let nu op het speldje!!)
Nu gaan ze zéker niet meer vragen of ik een jongen ben hé! Want als ik eens geen kleedje aanheb, gebeurt dat toch soms nog. :-(

Ook nieuw deze week: kietelen! Ik wèrd al heel graag gekieteld, maar nu vind ik het dus ook super om anderen te kietelen. Ik vergezel deze nieuwe hobby dan ook altijd koddig met een geamuseerd "kietelkietelkietelkietel". :-)

Naast "kietel" heb ik nog 4 nieuwe woordjes bijgeleerd:

* "oei" --> als iets gevallen is; ook al heb ik dat héél bewust gedaan maar gewoon om de indruk te wekken dat het een accidentje is. 8-)

* "sjaa(l)" --> jipiiiiee! dan gaan we buiten! Net als bij "sjoene" zeg ik dan alvast "dada"! :-)

* "waaaaw" --> dit zeg ik nogal te pas en te onpas, dus de oudjes hebben de indruk dat ik niet weet wat het wil zeggen en dat ik dit enkel geleerd heb omdat één van mijn speeltjes dit zegt. Maar waarom zeg ik het dan ook als Bumba naar de visjes aan het kijken is en zegt dat hij het mooi vindt? Nahààààà!

* "(d)oekje" --> om aan te wijzen dat ik nood heb aan mijn troostlapje. In tegenstelling tot vroeger is mijn doekje echter niet meer inwisselbaar. Nope, ik heb nu mijn favoriet en I'll be damned als ik dat nog afgeef! Tot hiertoe hadden de oudjes een geniepig systeem: ze gaven mij op een gegeven moment een ander doekje zodat ik stilaan het oude kon ontwennen zodat ze dat dan konden wassen. Maar daar trap ik nu dus niet meer in! Ik blijf bij dit doekje, nèm! Toegegeven, het stinkt al een beetje en soms is het precies alsof het leeft, maar wie maalt daar nu om? 8-)

Verder heb ik mij nog nekeer in 't kleuren gesmeten. Ik ben nogal gefascineerd door al die schilderijen die hier hangen van mijn overgrootvader en ik dacht: "dat moet ik toch ook nekeer proberen!" Ik zit voor 't moment in mijn abstracte fase.

Allez, dat is het zowat denk ik. Tot de volgende keer iedereen!

Liefs,
E-lise.