12/09: Elise = eindelijk een stappende peuter!

Hier ben ik weer!

Ik ben voor 't eerst naar zee geweest!! En dat was fiiiijjjjjjn!!! Azo spannend zeg, die klotsende golven, de ruige baren.. :-) En het was direct ook een kans om mijn splinternieuwe laarsjes eens uit te testen. Ah, ja, want het is eindelijk zover: ik ben een stappende peuter! Geen gekruip meer, geen voorzicht gewankel: ik loop nu echt wel! En dus was het hoog tijd voor schoentjes! Je ziet me mijn gewone schoentjes showen bij de foto's en op de foto hiernaast zijn mijn laarsjes te bewonderen.

Nieuw (naast het Grote Stapgebeuren natuurlijk) van de laatste 2 weken:

* Zingen! Ik zing nu zelf! En ik moet zeggen: het niveau in huis is er hier flink mee op vooruit gegaan, want amai de oudjes hoor.. :-/ Idoolkandidaten zijn veilig! ;-)
Mijn eerste liedje is dat van mijn grote vriend Bumba. Dat gaat dan van "Bumba-baloe, het circus komt eraan; Bumba! Bumba! Bumba!" Azo in crescendo, ge kent dat wel hé. Ik heb de versie wel lichtjes gewijzigd; bij mij is het: "Buba a-oe, fresjtoekwimsoesj, Buba, Buba, Buba!" Veeel mooier toch hé? Mijn oudjes smelten er alleszins bij!

* Mezelf troosten als ik me pijn gedaan heb. Als ik bvb. mijn hoofdje ergens tegen stoot, doe ik gewoon zoals mama anders altijd doet: ik wrijf erover en zeg "ssjj, sssjj". :-)

Vandaag ook nog bij de kinderarts geweest voor mijn allerlaatste vaccinatie tot ik in het eerste studiejaartje zit! Raar idee hé? Dan zal ik al stokoud zijn gewoon!

Bij de kinderarts heb ik gehuild van zodra ik de kinderarts haar gezicht zag tot ik buitenging, met tussenpauzes waarbij ik op mams schoot mocht zitten. Jaja, waar is de tijd dat ik als babietje daar allemaal geen besef van had hé? Man, die tijden liggen al ver achter me nu hoor!

Maar alles was dus ok met me; ik weeg nu 11.4kg en meet 81.5cm. Qua gewicht heb ik altijd om curve P90 gezeten (wat wil zeggen dat van de 100 kindjes er slechts 10 zijn die nog zwaarder zijn dan ik; waarbij P50 dus het gemiddelde is), nu duikel ik naar de P75-curve. Maar dat is juist goed, zei de kinderarts; er mocht wel een beetje vet af hé. ;-)

Omdat de oudjes zich wat zorgen maakten over 't feit dat ik vrij slecht mee van tafel eet, heeft mama het daar even over gehad met de kinderarts, maar die zei dat dat normaal was op die leeftijd. Gewoon verder blijven doen zoals ze bezig zijn en zeker niet toegeven met iets anders in de plaats te geven ofzo. Als ik honger heb, zal ik wel eten zei ze! Stomme kinderarts! Ik had mama & papa bijna vermurwd om me wat lekkers na 't eten te geven, maar nee! :-( Hmm.. Ik zal nog wel zien hoe ik dat ga aanpakken!

Allez, tot de volgende keer hé!

Liefs,
E-lise.