woensdag, juli 26, 2006

26/07: Madam Puttermans

Miljaar, ze hebben mij hé!! Hebben jullie het gezien in mijn foto-album? In een onbewaakt moment hebben ze mijn glimlach vastgelegd op foto! Dju toch! Eén moment je concentratie verliezen en direct profiteren ze ervan! Maar allez, wat vinden jullie ervan? Heb ik charmes of heb ik charmes? Angelina Jolie: eat your heart out! 8-)

Ik ken eigenlijk maar 2 "gezichtsstanden". Ofwel lach ik (tot groot jolijt van mijn oudjes maak ik hierbij de laatste tijd ook leuke brabbelgeluidjes; een ouderhand is toch snel gevudl hoor!) ofwel kijk ik superernstig. Dat superernstig kijken gaat gepaard met het zich vormen van 2 gigantische putten boven mijn wenkbrauwen (zoals bvb hier). Dit heeft bij mijn oudjes geleid tot het geven van een zoveelste bijnaam(*): Madam Puttermans! Klinkt helemaal niet zo lief als de andere. :-(

Wat ik steeds flinker en flinker doe, is doorslapen 's nachts! Ik slaap af en toe al eens 7uur aan een stuk! Af en toe natuurlijk hé! Juist genoeg om mijn oudjes hoop te doen krijgen dat het vanaf nu altijd zo zal zijn om dan weer keihard in het midden van de nacht toe te slaan! Hèhè!

Wat ik een beetje een raar experiment vond deze week was het in gebruik nemen van een nieuw badje dat mijn ouders hadden meegebracht uit de winkel. 't Is zo'n soortement bademmer waarin ik rechtop moet zitten om te badderen ipv te liggen. Naar 't schijnt zou dit het foetus-gevoel verhogen en zou mij dit dus meer moeten ontspannen. Maar tot zolang ik mijn hoofdje niet recht kan houden, krijg ik meer water binnen dan positive vibes, dus voorlopig houden we het maar bij het gewone badje. Daar kan ik trouwens lekker in varen (mama wiegt mij dan van links naar rechts in het water terwijl papa zingt van Jan, Piet-Joris en Korneel. Echt, de staat van kindsheid bij die twee is zorgwekkend!).

Wat wel een succes is, zijn de avondwandelingetjes. Overdag is het veel te heet, dus gaan mijn oudjes pas 's avonds, net voor het donker wordt, met mij op stap. Lekker fris! Wat ik super vind, is dat heel het gezinnetje meegaat: ikke, mama & papa, de hond èn de 3 katten! Met die beesten ga ik mij nog goed hebben als ik wat groter ben; dat heb ik al lang gezien! :-)

Tot volgende week!!

E-lise.


(*) Andere zijn: mieke, kjoetie-paai, zoeterwtje, engeltje,..: de normaalste. Maar helaas zijn daar ook: appelke, abrikooske, augurkske, worstje, salamieke, tomaatje, kriekske, hamburgerke, satéke, sojascheutje, gemberbrokske, roereike, kaaskroketje, loempiaatje, chocoladewafelke en zowat alles uit het volledige voedselassortiment van de plaatselijke Delhaize.

donderdag, juli 20, 2006

19/07: Tekst ceremonie babyborrel

Geboorteviering van Elise


Verwelkoming

Freia:

Lieve, kleine Elise,
Beste Veerle en Frank,
familie en vrienden,
Van harte welkom allemaal!

Elk mooi sprookje begint met “er was eens...”
“Er was eens” werd voor Veerle en Frank op 8 juni 2002 “er is”.
Ze traden in het huwelijksbootje.
Hun toenmalig feest was een verwelkoming in hun leven en toekomst aan jullie allen, voor henzelf betekende hun toekomst samen, een bouwen aan een heel intense relatie, met veel liefde, warmte, vriendschap.
De kers op de taart van hun gezamenlijke sprookje kwam er eindelijk op 7 juni 2006.
Hun dochtertje Elise wordt geboren!
Dat ze deze leuke gebeurtenis niet onopgemerkt kunnen laten voorbij gaan leek hen dan ook evident. Veerle en Frank, jullie vonden het erg belangrijk om samen met jullie familie en vrienden op een persoonlijke manier te verwelkomen.
En vandaag, een goede maand later, geven we dan ook stem aan haar verhaal tijdens deze geboorteviering!

Het wordt een waar verwelkomingsfeest voor dit kleine meisje… “Welkom zijn”, daar gaat ook volgend gedicht van Alice Nahon over. Zij is de lievelingsdichteres van de grootmoeder van Veerle. In het gedichtje worden distels vernoemd en dat mag gezien worden als verwijzing naar Veerles grootvader, die als kunstschilder vooral distels schilderde. Veerle en Frank hadden zo graag gehad dat hij zijn achterkleindochter had gekend.
Ik wil Veerle uitnodigen dit gedichtje te brengen.

Veerle:

Wees welkom in het huizeken,
waar leed in liefde smelt;
Wees welkom, madelieveken,
in 't dorre distelveld.
Och, alles wordt weer goed door u
De doornen worden zacht,
wanneer een kindermondeken
Doorheen de distels lacht.

Alice Nahon (Uit de bundel: vondelingskens)



Welkom in ons midden, lieve kleine Elise!
Voorlopig kan je nog niet veel meer dan snoetjes trekken naar het leven,
maar door de warmte in je hart, zul je wel voelen hoeveel de mensen die je omringen van je houden en hoe welkom je bent bij ons!

Jarenlang hebben Veerle en Frank naar ELise verlangd.
Het werd een lange en zware wachttijd voor hen, maar na de laatste IVF-poging was er het gewenste positief nieuws… Elise begon aan haar groeitocht van 9 maanden in mama’s buik…
Laat ons nu luisteren naar Nina Simone met "Here comes the sun.
Voor Frank en Veerle beschrijft dat liedje immers perfect het gevoel van eindelijk blijdschap en geluk te voelen na jaren van teleurstellingen en wanhoop.

Muziek: Here comes the sun (Nina Simone)

Here comes the sun, here comes the sun, and I say it's all right
Little darling, it's been a long cold lonely winter
little darling, it feels like years since you've been here
here comes the sun, here comes the sun and I say it's all right

Little darling, the smiles returning to the faces little darling,
it seems like years since you've been here
here comes the sun, here comes the sun and I say it's all right

Sun, sun, sun, here it comes...

Little darling, I feel that ice is slowly melting
little darling, it seems like years since it's been clear
here comes the sun, here comes the sun, and I say it's all right
It's all right




Opvoeden in onvoorwaardelijke liefde

Freia:

Elise, ook jij zal veel kijken en zien.
Kijk maar eens goed naar je ouders. Bij hen mag je met al je problemen komen, en ze zullen alles doen wat in hun mogelijkheden ligt om je te helpen.
Je mag ook fouten maken, ze willen je graag uitleggen waarom iets wel of niet kan. Ze hebben respect voor wie jij bent en voor jouw zoektocht in het leven.
Dat willen ze doen door in hun opvoeding de gulden middenweg te zoeken en zo het goede te doen. Ze willen niet te streng zijn en toch ook niet te laks.
En weet je Elise, stiekem houden ze er allebei erg veel van om je te verwennen. Met liefde, met aandacht.
Jullie hebben een onbreekbare band: er is de onvoorwaardelijke liefde, het gevoel dat je ouders er altijd zullen zijn voor jou, wat er ook gebeurt.

Dit wordt perfect vertaald door Billie Holiday in “Come rain or come shine”.


Muziek: Come Rain or Come Shine (Billie Holiday)

I'm gonna love you like nobody's loved you come rain or come shine
High as a mountain and deep as a river come rain or come shine
I guess when you met me it was just one of those things
But don't ever bet me cause I'm gonna be true if you let me

You're gonna love me like nobody's loved me come rain or come shine
Happy together unhappy together and won't it be fine?
Days may be cloudy or sunny
We're in or we're out of the money

But I'm with you always, I'm with you rain or shine

I'm gonna love you like nobody's loved you come rain or come shine
High as a mountain deep as a river come rain or come shine
I guess when you met me it was just one of those things
But don't ever bet me cause I'm gonna be true if you let me

You're gonna love me like nobody's loved me come rain or come shine
Happy together unhappy together and won't it be fine?
Days may be cloudy or sunny
We're in or we're out of the money.

But I'll love you always, I'm with you rain or shine

Rain or shine.



Freia:

Elise, wat zijn we blij dat jij er bent.
Je kleine handjes, je voetjes, je ogen die de wereld inkijken en reeds mensen en dingen zien.
Maandenlang hebben je ouders naar jouw komst uitgekeken.
Vol verwachting, vol hoop en zeker vol liefde.
Iedere keer dat ze een glimp van jou mochten opvangen tijdens de controles, werd je steeds meer hun kindje. En eindelijk ben je er. Je bent nog zo klein en nog maar zo kort op deze wereld en toch zo rijk en wezenlijk aanwezig.
Naast het kindje van, de kleindochter van en het mete- en petekind van, ben je in de eerste plaats Elise! Gewoon jezelf, gewoon uniek! Je bent een wonder van leven.
Een verhaal dat zichzelf schrijft.

Geen pen kan haar in een richting duwen waar ze niet hoort. Haar verhaal hoort haar toe, geen ander kan haar schrijven. Zoals zij is er maar eentje.
Ze heeft wel wat van haar mama en papa en wellicht herkent iedereen van de familie wel iets van hem of haar in jou. Ze heeft die typische trekjes. Of net die speciale glimlach.
Maar naast dat, dat wat in de genen en de opvoeding wordt meegegeven, is ze wie ze is. En dat is een verrassing, elke dag weer. Een wonder van leven.

Frank:

Gedicht: LIED VOOR EEN NIEUW MENSENKIND

Kind, de naam aan jou gegeven
is geborgen in ons hart
en in handen opgeschreven.
In je kleine, warme leven
houd je stam en bloesem vast.

Welkomstwoorden die we spreken
- schuchter door herinnering -
zullen licht na licht ontsteken,
nu we de belofte weten
in dit fonkelnieuw begin.

Als het water zul je stromen,
en in bootjes van papier
worden zout en verre dromen
naar jouw einder meegenomen.
Leven zij in jou vernieuwd.

Gonny Luijpers (Eva's Lied I, nr. 13)




Freia:

De geboorte van dit nieuwe meisje betekent meer dan liefde. Het betekent ook verantwoordelijkheid. Als ouder voel je je verantwoordelijk voor het welbevinden van je kind. Je wenst het van alles toe. Je wil dat het gelukkig wordt. Ouder zijn is heel bijzonder en uniek, en soms ook een beetje eng. Het ouderschap, het is niet meteen de makkelijkste opdracht. Soms vragen jullie je waarschijnlijk ook wel eens angstig af of jullie het wel goed zullen doen. Wat als je ergens faalt?
Je doet je best, maar je bent niet perfect. En daar gaat het ook om. Een kind zoekt geen perfecte ouders, het zoekt ouders die van hem houden en hun best doen. Ouders die ook fouten maken en daar al eens om durven lachen. Zo’n ouders, daar houdt een kind van. In zo’n ouder kan een kind weerklank vinden. Het ziet in zowel het slagen als falen de spiegel van zichzelf? Het weet dat het geen ramp is als het zelf een fout maakt.
Veerle en Frank, jullie hebben Elise lief, geven haar moed en zorgen voor vrolijkheid. En ruimte om haar krachten op te wekken. Kinderen leren genieten van het mooie, is ze de kans geven om te groeien en te ontplooien wat in aanleg aanwezig is.


Freia:

Veerle en Frank,
Jullie hebben samen nagedacht over welke waarden en dromen jullie belangrijk vinden om door te geven doorheen Lien’s opvoeding.
Wat Veerle en Frank hun Elise allemaal wensen, kunnen ze het best zelf verwoorden.
Graag geef ik dan nu ook het woord aan mama Veerle.

Wensen van mama en papa door Veerle

Veerle:

Lieve Elise,

Al jarenlang droomde ik van een kindje en wat voor leven ik hem of haar zou toewensen. Vandaag is daar dan eindelijk de dag aangebroken dat ik mijn allereigenste dochtertje in mijn armen kan houden en haar kan vertellen wat ik haar met heel mijn hart toewens.

Eerst en vooral het meest voor de hand liggende.

Een goede gezondheid.

De kans je leven te leiden zoals je het graag wil.

En daarbij een kring van lieve mensen rond je die je jezelf laten zijn. Die je aanvaarden voor wie je bent en je toch dagelijks uitdagen een beter mens te worden.

Ik wens je veel tijd in de natuur; de natuur dwingt je te dromen en ik hoop vurig dat jij een grote dromer wordt, mijn kleine lieve meid.

Ik wens je het vermogen te kunnen genieten van de dingen. De mooie dingen te halen uit wat er op je weg komt en ze met al je zintuigen èn je hart op te nemen en te koesteren. Je leven wordt zoveel rijker als je intens kan genieten Elise..

Ik wens je ook een geloof toe; zij het in een God of iets anders. Zelf heb ik altijd beweerd dat God niet bestaat, maar weet je: het is niet belangrijk of er een God is of niet; het belangrijke is in iets te geloven. Dat geloof houdt je gezelschap en troost je in de koude uren van de nacht.

En dan de liefde.. Lieve Elise, ik wens je toe dat je liefhebt tot in de toppen van je tenen. Ik wens dat je de liefde herkent als je haar tegenkomt en dat je er niet bang van bent, maar haar omarmt met heel je hart. Liefhebben is immers het leven zelf.

Dit is het wenslijstje van je mama, kleine lieve schat. Net als met alle goeie raad die je nog zal krijgen in je leventje, laat je het maar rustig over je komen en zie je maar wat je er uit kan halen voor je eigen leven. Want het ìs je eìgen leven, kleine meid. Wat wil zeggen dat je maar genoeg fouten en eigen beslissingen moet maken, want dat is de beste manier om te leren en te groeien..



Frank:

Lieve Elise;
Ik dacht van mezelf dat ik niet de man van de grote emoties was. Sinds je geboorte weet ik wel beter. Ik weet nu dat ik me ook zorgen kan maken, dat ik ook moe kan worden en vooral dat ik oneindig en onvoorwaardelijk kan liefhebben. Ik veronderstel dat ik noch de eerste noch de laatste vader ben die dat voelt, maar het is zo moeilijk in te beelden dat zoveel mensen zo'n vreugde mogen kennen. Op straat en op de trein lijken de gezichten dikwijls een heel ander verhaal te vertellen.

Mijn wens voor jou is dan ook even eenvoudig als ze moeilijk is; ga voor de vreugde in je leven en in dat van wie je lief is. Elk blij gezicht maakt de wereld weer een stukje mooier. Herman van Veen had gelijk!

elise de wereld is niet mooi
maar jij kan haar een beetje mooier kleuren
elise je hebt nog heel veel voor de boeg
maak je geen zorgen daarvoor is het nog te vroeg
veel te vroeg....
er waren mooie babys bij
maar niet zo lief als jij
elise
alleen de ogen van je moeder
waren net zo mooi als jij
elise
Papa

Wensen

Freia:

Beste aanwezigen,

De mooie wensen die Veerle daarnet heeft uitgesproken zijn een aanzet om Elise verder nog veel goeds te wensen. Vandaag is niet alleen een dag van stilstaan bij dit kleine wonder, maar we zullen ook ieder van u de kans geven een wens toe te voegen.

Hier in het midden ligt een groot boek; het wacht op jullie wensen voor Elise….


Het boek kan op gepaste tijd aan Elise worden gegeven zodat ze op latere leeftijd kan beseffen wat voor elk van jullie belangrijk is in het leven, met wensen, verlangens en dromen voor haar.
Omdat Elise haar eigenheid gedurende haar hele leven zonder meer zal beïnvloed worden door alles wat ze in haar omgeving heeft meegekregen, hopen we dat ze vanuit dit alles haar eigen dromen zal waarmaken.
Het boek staat symbool voor de hele bagage die zij van ons allemaal zal meekrijgen en zal een blijvende herinnering zijn aan vandaag.
Frank en Veerle willen iedereen hier aanwezig uitnodigen om zijn of haar wens in het boek te schrijven.


En hiermee zijn we dan wel op het einde van de plechtigheid aangekomen, maar dit is tevens het (verdere) begin van een boeiend leven voor Elise.
Veerle en Frank, ik weet dat jullie als liefdevolle ouders steeds een luisterend oor zullen hebben en dat jullie klaar zullen staan in vreugde en verdriet.
Ik wens jullie veel fijne momenten samen, omringd door ieder hier aanwezig.

Elise, ik wens jou een warm, zinvol en vrolijk leven!
En dat wens ik ook ieder van u verder.
Omdat dit een moment is dat zeker gevierd mag worden, hebben Veerle en Frank gezorgd voor een leuke babyborrel… waar iedereen op uitgenodigd is.
Laten we dan nu maar beginnen met het toevoegen van jullie wensen voor Elise…

19/07: Meer regelmaat

Hello everybody,

Jaja, tussendoor wat Engels leren ook hé; ik ben nu 6 weken oud, dus tijd voor vreemde talen! En dan is Engels natuurlijk het mooiste wat er is! :-) Mijn papa is het daar niet mee eens en die probeert mij dan ook constant dat chichi Frans op te dringen. Als hij mijn tuut zoekt, zegt hij bvb.: "Où est monsieur Tutu?" Ouders jong: precies baby's!

Maar bon: eerst en vooral maar eens vertellen hoeveel ik ondertussen weeg: 5kg060! Gaat nogal nekeer vooruit hé! Dat zijn 5 dozen melk waar ik mijn oudjes hele dagen mee laat sleuren! :-) Ge ziet het ook al aan hun spieren ze!

Dan: het ultieme moment van vorige week: mijnen babyborrel! Amaaaaaaaai, zoveel aandacht en complimentjes dat ik daar gekregen heb! Fjoew! Ik werd er zowaar een verlegen mie van! En een vermoeide ook, want ik heb daar mooi een paar uurtjes liggen slapen! :-) Mijn ouders waren precies ook moe van al dat gepronk met mij, want die zijn ook vlot in slaap gevallen thuis. :-)

En zoveel cadeautjes dat ik ook alweer gekregen heb! Ik heb nu zeker genoeg kleertjes voor de komende 10 maanden. :-) En dat boek met die lieve wensen allemaal is ook heel leuk! Mama en papa denken dat ik dat nog niet kan lezen, maar ik heb er al dikwijls in zitten bladeren 's nachts als zij slapen zulle!

Oh, ja: voor de geïnteresseerden: de tekst van de ceremonie zal ik in een apart blogje zetten. Ge zou zeggen dat mijn mama dat al lang in hààr blog gedaan had, maar nee: die heeft daar precies geen tijd voor. Lui vel ja! Als ik ook niet alles zelf doe hé!

Op het gezondheidsfront gaat alles ook weer een stukje beter met mij! Leve de osteopaat en de Zantac! Er zit veel meer regelmaat in mijn gedrag nu: ik eet een half uur, ben dan een half uurtje heel vrolijk en blij, dan laat ik een uurtje wat van mij horen (tsja, ik mag het ze niet te makkelijk maken hé zeg!) en dan val ik voor 2, 3 uur in slaap! Flink hé? 's Nachts slaap ik zelfs direct na mijn voeding en soms zelfs 6, 7 uur aan een stuk! Eén keer deze week zelfs 8 uur, wat mijn oudjes direct hoopvol stemde dat het vanaf nu altijd zo zou zijn; maar dat zien ze van hier natuurlijk! Dat gaan ze toch eerst moeten verdienen hoor! :-p

Verder lach ik nu wel hééél vaak. Wat een beetje kinderachtig is, is dat mijn ouders het op allerlei momenten proberen uit te lokken door debiel te staan grijnzen en te "akoetsjiewoetsjiën" boven mijn wieg! Grow up eh zeg! :-) En als ze met dat stom fototoestel afkomen, vertik ik het helemààl van te lachen. Naar 't schijnt deed mijn overgrootvader dat ook niet op bevel en gelijk had hij!

Allez, ik ben ondertussen terug van bij de osteodinges, dus ik vraag me eens af of ik de komende dagen weer meer last ga hebben en daarna weer veel minder. Come and read next week! :-)

E-lise.

woensdag, juli 12, 2006

12/07: Osteodinges

Hallo iedereen!

Hèhè, gelukkig is het wat minder heet ondertussen hé? Vind ik veeeel leuker: ik slaap nu beter en wil maar om de 4 à 5 uur eten ipv om de 3 uur.

Maar moete nu wa weten? Ik sta vol baby-acné op mijn gezichtje. :-( Naar 't schijnt zijn dat hormonen van mijn mama die mijn lichaam nog moeten verlaten. Bedankt hé mama! Moet ik mij weer een paar weken verstoppen voor de jongens!

Mijn oudjes zijn ook met mij naar een osteo.. Osteo.. Allez, nen osteodinges! Nen osteopaat geweest. Amai, dat was raar wat die allemaal met mij deed hoor! Volgens hem heb ik 3 blokkages: 1 in mijn middenrif, 1 in mijn dikke darm en 1 in mijn bekken. De dagen na al dat gemasseer daar heb ik (zoals voorspeld door mijnheer de osteopaat zelf en vrienden van mama en papa wiens babietje ook bij een meneer de osteopaat is geweest) heb ik veeeeeel last gehad. Veel onrustig liggen woelen en huilen enzo. Maar sinds maandag voel ik me al een hele eind beter: ik ben wat rustiger en slaap meer!

Winkelen blijft iets fijns: ik krijg heel veel aandacht van vreemde mensen die mijn mama en mij zomaar aanspreken. Leuk hoor! Mijn mama neemt vanaf nu wel het zekere voor het onzekere en neemt mij altijd in de draagzak, want daar huil ik nooit in. Ah ja, zo dicht bij mama is lekker warm en gezellig hé; èn ik zit rechtop dus goed voor mijn maagje. :-)

Verder is mama's beste vriendin hier zondag foto's komen trekken. Die dag had ik dus nog veel last door meneer de osteopaat en echt happy sta ik er dus niet op. Ik heb ondertussen nochtans al veel gelachen maar dat ziet ge van hier dat ik dat juist ga doen als ze een foto trekken hé! Ah ja! 8-)

Morgen komen ze mij wegen van Kind & Gezin; ik ben nekeer benieuwd hoeveel kilo's ik nu weer ben bijgekomen. :-)

Tot later allemaal!

woensdag, juli 05, 2006

05/07: Hot hot hot

Dag breedbandlezertjes!

Pfffff.. Warm warm warm! Niets voor mij hoor, al die zon! Ik ben veel meer wakker (en de Zantac zorgde er nu net voor dat ik wat minder pijn had en dus meer kon slapen) en zet zo ongeveer iedere 3 uur mijn keel open voor mijn flesje. Jamaarja, als ge niet luid roept, hebde niets in 't leven hé!

Ik heb ook wat zweetbrand op mijn gezichtje; zo van die kleine rode puistjes. Ziiiieeelig eh? Vind ik ook! Hopelijk is 't gedaan tegen mijn babyborrel, want die dag moet ik er toch schoon voorkomen hé.

Vandaag voor het eerst met mama boodschappen gaan doen in de Delhaize. Papa had gezien dat ze daar van die handige karretjes hebben met ingebouwde ligstoeltjes voor babietjes, dus mama wou dat eens proberen. Ik sliep schoon (ah ja, ik kwam uit de auto en die vind ik fantastisch!), maar toen ze mij daar in zette, vond ik dat toch maar een rare gewaarwording en dus ben ik wakker geworden. Voor een paar minuten vond ik dat fijn, maar toen kreeg ik last van mijn reflux (die stoeltjes liggen veel te plat!) en ben ik toch maar beginnen brullen. Mama heeft de kar toen heel de tjid over en weer zitten rijden (ze weet dat ik dat graag heb natuurlijk, de lepe!) maar toen we stilstonden aan de kassa, had ik er toch echt genoeg van en ben ik onophoudelijk beginnen krijsen.

Mama was precies een beetje gegeneerd, want ze zag helemaal rood; al kan dat natuurlijk ook van de warmte geweest zijn.

Ze heeft mij dan uit dat stoeltje gepakt (hèhè, eindelijk zeg!) en dat vond ik natuurlijk fijn, want dan zit ik helemaal rechtop hé! (En ook wel fijn zo dicht bij mama natuurlijk. ;-) ) Amai, ineens kwamen daar allemaal zo vertederende kreetjes van de kassiersters en een paar klanten omdat ik ineens zo stil werd bij mama. Iedereen vond dat precies ik-weet-nie-hoe-schattig. Gekke mensen! Eén kassierster kwam zelfs tegen mama zeggen dat zij de boodschappen wel voor haar zou inpakken, zodat ik in mama's armen kon blijven. Lief hé? En vooral superslim van mij natuurlijk! Ga ik nog doen. :-)

Om af te ronden nog even vertellen dat ik mijn eerste lachjes heb laten zien (ik word later een echte hartenbreekster zegt mijn papa) en dat ik al goed begin te volgen met mijn oogjes! Hopelijk slagen mama en papa er snel in mijn nu al beruchte smile vast te leggen op foto, dan kunnen jullie allemaal voor mijn charmes vallen hé. :-)

Tot volgende week!

E-lise.